ΑΣ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ…
Από την αρχή της πανδημίας, όλοι οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ, δείξαμε και διδάξαμε επαγγελματισμό, συνεργασία, αυτοθυσία, αυταπάρνηση και αλληλεγγύη. Δίνοντας κυριολεκτικά μάχη για να εξασφαλίσουμε πως όλοι οι εργαζόμενοι θα μπαίνουμε μέσα ασφαλείς σε όλες τις βάρδιες. Και κανένας δεν περίσσεψε.
Η κοινωνία και η πολιτεία το αναγνώρισαν. Ήρθε ο καιρός της αλήθειας και βγήκε ο κόσμος της υγείας να διεκδικήσει όχι κάτι παραπάνω από το αυτονόητο: Δηλαδή αυξήσεις στους μισθούς, προσλήψεις και ένταξή μας στα ΒΑΕ. Ενωμένος και συσπειρωμένος όσο ποτέ! Και τότε άρχισαν οι παγίδες και το «Διαίρει και βασίλευε», επιδιώκοντας να «φάμε τις σάρκες μας», με τα σημάδια επανάκαμψης της πανδημίας ορατά. Πόσες φορές μας δίχασαν εν μέσω πανδημίας; Πρώτα ο περιβόητος κλάδος…Τώρα η δωρεά του ιδρύματος «Νιάρχος»… Συζητώντας ποιος δούλεψε και ποιος όχι, ποιος είναι πιο ήρωας από τον άλλον, αν ασχολήθηκε με τα εργαστηριακά ή την περιποίηση του ασθενούς, αν θα το πάρει ο μόνιμος δημόσιος υπάλληλος ή ο συμβασιούχος , αν, αν αν… Νέες διενέξεις και διαιρέσεις. Ξεκατινιάσματα αρκετές φορές…
Όχι, δεν είναι ντροπή των συναδέλφων που τρώγονται μεταξύ τους σαν τα σκυλιά ποιος θα αρπάξει πρώτος, όπως είπε ένας πρώην συνδικαλιστής. Αφού το κράτος είναι αυτό που πετσόκοψε μισθούς – δώρα – νοσοκομειακό επίδομα, αφού το κράτος κατάντησε επαιτεία τη Νοσηλευτική με τους μισθούς που δίνει, αφού το κράτος δημιουργεί εντάσεις μεταξύ εργαζομένων, οι εργαζόμενοι είναι λογικό να εχθρεύονται το συνάδελφό τους που έλαβε δωρεά ενώ εκείνοι όχι. Μη νιώθετε ενοχές. Εάν αμοιβόμασταν σαν επιστήμονες υγείας δεν θα υπήρχαν τέτοια θέματα προς συζήτηση.
Όχι, δεν αναγνωρίζουν την προσφορά μας μ΄αυτόν τον τρόπο. Ας προσέξουμε γιατί ο «διάβολος πάντα κρύβεται στις λεπτομέρειες». Για λόγους σκοπιμοτήτων ή παραλείψεων, με τους όρους που έθεσε ο δωρητής και νομοθέτησε η κυβέρνηση, αποκλείστηκαν από τη δωρεά χιλιάδες εργαζόμενοι πανελλαδικά. Αποτέλεσμα να διαιρέσουν τους συναδέλφους χωρίς να έχουν το δικαίωμα. Επιπρόσθετα, θυμηθείτε το παράδειγμα του ρόλου που έχει αναλάβει το Ίδρυμα «Στ. Νιάρχος» για την προώθηση της λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (τον Μάρτιο, η ΝΔ ψήφισε την τροποποιημένη σύμβαση ανάμεσα στο Δημόσιο και το ίδρυμα «Στ. Νιάρχος», για τη δημιουργία του νέου Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ)).
Όχι, δεν ζητιάνεψε κανένας συνάδελφος για δωρεές από διάφορους επαγγελματίες «φιλεύσπλαχνους». Πιστεύουμε πως η δωρεά του ιδρύματος «Νιάρχος», διασπά τους συναδέλφους διαχωρίζοντάς τους σε περισσότερο ή λιγότερο «εκτεθειμένους στον ιό», σε λιγότερο ή περισσότερο παραγωγικούς, ικανούς και ανίκανους. Και αυτό το τρίμηνο φάνηκε ότι κανείς δεν περισσεύει.
Δεν εναντιωνόμαστε με τους συναδέλφους που θα πάρουν τα χρήματα της δωρεάς. Το δικαιούνται και αυτό και ακόμα περισσότερα. Όπως και όλοι οι άλλοι που αποκλείστηκαν. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως δεν μπορεί με έκτακτα ποσά και δωρεές να συγκαλυφθεί η κρατική ευθύνη για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος και των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, μονιμοποίηση των χιλιάδων συμβασιούχων συναδέλφων, μόνιμες προσλήψεις προσωπικού και όχι κάλυψη κενών στα Νοσοκομεία με μετακινήσεις από Κ.Υ και ΠΕΔΥ.
Η μάχη για γενναιόδωρη κρατική ενίσχυση του ΕΣΥ, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αξιοπρεπώς ενδεχόμενο δεύτερο κύμα πανδημίας, αλλά και γενικά, αν ιεραρχούμε την αξία της ανθρώπινης ζωής, είναι ακόμα επίκαιρη!
Μπορεί να γίνει πραγματικότητα ο κόσμος που ονειρευόμαστε.
Αν αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί ο Ένας. Και όλοι μαζί.
Υ.Γ Συγχαρητήρια για την αξιοπρεπή στάση συναδέλφων στο «ΑΤΤΙΚΟΝ», στον «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ», στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ» και άλλες δημόσιες μονάδες υγείας με τη μη αποδοχή της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης, προερχόμενης από τη «δωρεά» του ιδρύματος «Στ. Νιάρχος».
ΑΡΜΑ ΓΝΘ Ιπποκρατείου
